1988 | 11 minutes | color | (excerpt)

Na acht jaar actief te zijn geweest in de vrouwenbeweging keerde Meter terug naar de experimentele film met ANDANTE MA NON TROPPO. De camera observeert Turkse vrouwen op een straathoek vlak voor haar huis. Zij komen daar elke dag samen. Kinderen spelen, honden lopen langs. De opnames herhalen zich, net als de handelingen en samenkomst zich elke dag weer herhaalt. De chronologie is losgelaten, de shots zijn gecomponeerd als in een lied.


After eight years of feminist activism, ANDANTE MA NON TROPPO was Meters’ first step back towards experimental film. The camera observes a street corner from a window in Meters’ house. Turkish women meet on the sidewalk outside. Children play, dogs walk by. The shots repeat, just as the actions recorded reoccur every day.

Andante Ma Non Troppo